دانشگاهى اندیشیدن، جهادى کار کردن

ابوالفضل فاتح

بیش از شصت سال است که اسرائیل و فلسطین به دو نماد تبدیل شده اند. نماد تقابل قدرت مداران و ستم دیدگان. آنچه امروز در غزه می گذرد صحنه نمایشی است از تمامی آنچه در گوشه و کنار زمین رخ می دهد. گویی خداوند برای مردم زجر دیده غزه رسالت‌یی قائل شده است تا با زجر و درد خود نماد تمامی ظلم‌یی باشند که نمی شنویم و نمی‌بینیم . آری? غزه نماد است. نماد یورش ظلم. غزه پرچم است. پرچم تمامی مظلومین جهان. به همین دلیل است که تنها هنگام‌یی که در جایگاه ستم‌دیده‌گان باشید می‌توانید آنان را درک کنید. آن‌گاه که به تو می گویند «تو که می‌دانی زورت نمیرسد پس بی‌خیال». آن‌گاه که له میشوی و صدای شکسته شدن استخوان‌های‌ت را می‌شنوند اما بر فریادت نیز ایراد می‌گیرند.

اسرائیل نیز نماد است. نماد قدرت نامشروع و بی اخلاق در جهان مدرن. نماد قدرت رسانه هایی که می توانند مردم بی دفاع را «تروریست» و ارتش جنایتکار را «بی دفاع»معرفی نمایند. قدرت رسانه هایی که حتی تصویر زخمی‌ها و کشته شدگان غزه را سرقت می کنند و به نام رنج مردمانی از اسرائیل جا می زنند. اگر رسانه ها می توانند ظلم آشکاری مانند فلسطین و غزه را اینگونه وارونه نمایش دهند و مخاطبان‌شان را قانع کنند، پس در دیگر رخدادها چه می‌کنند.

غزه امروز نماد است. نماد آنانی که در مسیر درست تاریخ حرکت می کنند و آنانی که در جبهه غلط ایستاده اند. هنگامی که آمریکا حتی به موضوع تحقیق و تفحص در رخدادهای غزه نیز رای منفی می دهد? می توان متوجه شد که بازیگران جهانی عرصه سیاست در جهان امروز در کجای نقشه ظلم و ستم قرار گرفته اند و هنگام‌یی که غرب پای‌ش را از مرزهای‌ش آن‌سوتر می‌گذارد چه میزان از ارزش‌هایی که درون مرزهای‌ش محترم می‌شمارد فاصله می‌گیرد.

آری بیش از شصت سال است که اسرائیل به سیاهچاله تمدنی برای غرب تبدیل شده است. در جایی که خدا هم مقدس پنداشته نمی‌شود حمایت از اسرائیل اوجب واجبات و اول مقدسات است. سیاستمداران‌یی که برای کوچکترین لرزش‌یی بر آرمان‌های حقوق بشری در حکومت های منتقد و مخالفشان فریاد واانسانا سر می دهند، در جایی که حتی سکوت شرم‌آور است، اقدام به ابراز حمایت از واضح ترین جنایات ضد بشری حکومت اشغالگری به نام اسرائیل در غزه می کنند. غرب ره آوردهای بسیاری برای بشر امروز داشته است و از آزادی تعریفی جامعتر از بسیاری از حکومت های جاری جهان ارائه داده است اما مخالفت پیش‌داورانه با اسلام و حمایت کور از اسرائیل به سیاه‌چاله‌ی تمدنی برای غرب تبدیل شده است که همه‌ی آن ارزش‌ها را یک‌جا می‌بلعد. و نتیجه آن می شود تا حتی بسیاری از آنانی که در صف مدافعان حقوق بشر شناخته می شوند چشم بر همه واقعیت های دردآور غزه ببندند و کشتار زنان و کودکان بی دفاع غزه را با پیشرفته ترین سلاح های آمریکایی، به‌عنوان «حق دفاع اسرائیل» تحریف کنند. لذا غرب‌یی که مدعی ترویج اندیشه سکولاریسم در جهان معاصر است مدافع ایدئولوژیک‌ترین، نژادپرستانه‌ترین و خشن‌ترین حکومت معاصر می‌شود و بسیاریی از رسانه‌های‌ش تمامی تخصص حرفه‌ای خود را صرف توجیه جنایت‌های اسرائیل و تناقضات آشکار گفتمان غرب در این باره می‌کنند. غرب باید بپذیرد که در مواجهه با «دیگری» کمتر انسانی رفتار کرده است و عموما انسانیت، آزادی و حق تعیین سرنوشت را در درون مرزهای خود قبول کرده است. این مرزها زمانی زنان و سیاهان را نیز قبول نمی کرد، ولی هیچگاه دیگران را، جهان سوم را، جنوب را واجد حقوق مساوی ندانسته است. فلسطین نماد این دوگانه‌گی است، در زمانی که مسافران اروپایی هواپیمای سرنگون‌شده تیتر یک رسانه‌های جهان است و غزه با همه کشتارهای فجیع‌ش در ردیف‌های بعد قرار می گیرد.

اگر انسان بماهوانسان به رسمیت شناخته می شد آنگاه کودک? کودک بود. فلسطینی و غیرفلسطینی‌ش تفاوت نداشت. و تفاوت‌یی نداشت که انسان بی‌دفاع در کجای این کره‌ی خاکی باشد. وقتی انسان‌ها به خودی و غیرخودی تبدیل شوند نژادپرستی آغاز می‌شود و آنگاه دیگر زن و کودک فلسطینی انسان شمرده نمی‌شوند و کس‌یی برای آنان حق دفاع از خود را به رسمیت نمی‌شناسد.

اگر انسانیت انسان به رسمیت شناخته میشد دیگر آن خاخام به اصطلاح اعظم اما احمق و درباری یهودی چنان فتوای نژادپرستانه‌یی نمی‌داد و اندک‌یی شناخت از سیره‌ی ابراهیمی علیه السلام کافی بود تا فتوا به نابودی کوچک و بزرگ و زن و مرد و کودک فلسطینی برای حفظ منافع صهیونیسم ندهد. اساسا وقتی انسانیت و اخلاق و عدالت و بندگی خداوند مبنای ایدوئولوژی نباشد سهل است که از دل یهود صهیونیسم، از دل مسیحیت فاشیزم و از دل اسلام داعش و القاعده خارج شود و راه به بی‌راهه رود.

این‌جاست که وقتی به قول خالد مشعل تعداد زن و کودک‌یی که از گرسنگی و بیماری در شدت محاصره غزه و در طی زمان تلف می شوند کمتر از کشتارهای این روزهای فاجعه‌بار نیست، مقاومت بهترین و تنها راه افشای ماهیت دروغین اشغالگران متجاوز است. توجیه اسرائیل که رزمندگان زنان و کودکان را سپر بلای خود گرفته اند نیز آن‌همه پوشالی است که نیاز به توضیح ندارد. برای اسرائیل یک فلسطینی خوب فلسطینی مرده است. در جایی که روح مقاومت در غزه دمیده شده باشد، زنان و کودکان به این دلیل که حامی مقاومت و مخالف اشغال هستند، کشته می‌شوند.

بر این اساس مقاومت با همه خسارت های جانی ومالی اش، یک خاصیت بزرگ معنوی دارد و آن این است که اسرائیل هر چه بیشتر از زور و سلاح استفاده کند خود و حامیانش را رسواتر می کند و پیروزی اخلاقی مقاومت را عمیق تر و عظیم تر می سازد. اگر روزگاری فراعنه مردان و پسران را می کشتند و زنان را زنده می داشتند اینک کسانی پیدا شده اند که زنان را نیز می کشند تا به زور سلاح برای خود صلح و ثبات ارزانی بیاورند غافل از آن‌که صلح‌یی که از دل ظلم پدیدار شود هرگز پایدار نخواهد ماند.

 

روز قدس روزی است که ما را یک قدم به انسان و اسلام نزدیکتر می سازد و ما را در دفاع از حقانیت یکی از مظلوم‌ترین ملل معاصر قرار می‌دهد. بیایید این‌جا که جبهه ظالم و مظلوم آشکار است، این یادگار امام عظیم‌الشأن را صرف نظر از همه‌ی تفاوت‌های‌مان گرامی بداریم و دفاع از مظلومان فلسطین را مصروف تسویه‌ی حساب‌های جناحی و داخلی نکنیم.